Το παρακάτω είναι ένα μάθημα όπως δεν πρέπει να γίνεται:

1. Ο καθηγητής και ο μαθητής συνομιλούν στην Ελληνική γλώσσα
2. Ο καθηγητής ζητάει από τον μαθητή να διαβάσει ένα κείμενο φωναχτά και μετά κάνει ερωτήσεις κατανοήσεως στον μαθητή
3. Μετά ο καθηγητής αναλύει λέξη λέξη και φράση φράση το κείμενο στον μαθητή
4. Το λεξιλόγιο μεταφράζεται στα Ελληνικά και η προφορά σημειώνεται επίσης στα Ελληνικά
5. Μετά κάνουν ορθογραφία
6. Η ορθογραφία είναι λέξεις από το companion που ο καθηγητής τις λέει Ελληνικά και ο μαθητής τις γράφει Αγγλικά
7. Μετά κάνουν γραμματική μέσα από το βιβλίο γραμματικής που έχει και πολλές γραπτές ασκήσεις. Πρώτα διαβάζουν τον κανόνα, ή τον εξηγεί ο καθηγητής, και μετά ο μαθητής κάνει τις ασκήσεις.
8. Μετά κάνουν και ακουστική άσκηση από την κασέττα. Ο καθηγητής παίζει μια, δύο ή τρεις φορές την κασέττα και ο μαθητής απαντάει στις ερωτήσεις.
9. Αν κάνουν και γράψιμο αυτό γίνεται συνήθως εκτός της ώρας του μαθήματος - ο καθηγητής δίνει τις οδηγίες αλλά το κείμενο γράφεται πάντα εκτός ώρας μαθήματος "για να μην χάνουμε χρόνο άδικα"
10. Μετά κάνουν και μία συζήτηση. Δηλαδή ο καθηγητής ρωτάει τον μαθητή ποια είναι η γνώμη του για το τάδε ή το δείνα θέμα. Ο μαθητής απαντάει συνήθως μονολεκτικά.Μετά λέει ο καθηγητής την δική του γνώμη με όσα περισσότερα λόγια γίνεται. 

Τα παραπάνω βήματα μπορεί να γίνουν και με διαφορετική σειρά.

Σ'αυτό το μοντέλο της μάθησης δεν έχει, στην πραγματικότητα σημασία με ποιά σειρά γίνονται τα παραπάνω.

Αν αναγνωρίζετε τα μαθήματα που κάνετε τώρα ή που κάνατε στο παρελθόν μέσα από αυτήν την περιγραφή, δύο είναι οι πιθανότητες:

• Ο καθηγητής σας δεν έχει εκπαιδευθεί στις νέες τεχνικές της γλωσσοδιδακτικής και έτσι δεν μπορεί να εφαρμόσει καμμιά ενδιαφέρουσα ή δημιουργική δραστηριότητα. Η μόνη λύση που διαθέτει είναι να προσπαθήσει να θυμηθεί πως έμαθε ο ίδιος στο παρελθόν και να προσπαθήσει να μιμηθεί αυτό το μοντέλο.
• Ο καθηγητής σας έχει μεν επιμορφωθεί, αλλά βαρυέται να προετοιμαστεί, κάτι που ακούγεται από πολλούς καθηγητές... 

Φροντιστήριο ή Ιδιαίτερα;

Αν το μάθημα που περιέγραψα παραπάνω σας θυμίζει είτε το "φροντιστήριο", συγγνώμη, τώρα πια, Κέντρο Ξένων Γλωσσών, όπου παρακολουθείτε/παρακολουθήσατε μαθήματα, είτε το ιδιαίτερο μάθημα που πληρώνετε τόσο ακριβά, η συμβουλή μου είναι: "Κάντε κάτι άλλο με τον ελέυθερο χρόνο σας".

Επιλογή κέντρου Ξένων Γλωσσών

• Να ρωτάτε για τα προσόντα του διδακτικού προσωπικού
• Να ρωτάτε αν έχουν παρακολουθήσει επιμορφωτικά σεμινάρια μετά την αποφοίτησή τους 
• Να ρωτάτε να σας πουν πως ακριβώς γίνεται ένα τυπικό μάθημα.

Επιλογή καθηγητή/τριας για ατομικά μαθήματα

Ρωτάτε όλα τα παραπάνω

Μην προσλαμβάνετε κάποιον να σας διδάξει με μόνο κριτήριο την τιμή.

 Ένας καθηγητής που χρεώνει 8, 9 ή 10 ευρώ την ώρα, ή ακόμη και λιγώτερα, το κάνει γιατί συνήθως ΔΕΝ τον προσλαμβάνει κανένα σοβαρό κέντρο ξένων γλωσσών για λόγους όπως:

• Δεν έχει άδεια διδασκαλίας
• Δεν έχει κανενός είδους μετεκπαίδευση
• Δεν έχει εμπειρία σε τάξη
• Δεν έχει πτυχίο αναγνωρισμένο από το ΥΠΕΠΘ
• Δεν έχει άδεια διδασκαλίας
• Το επίπεδο του στην ξένη γλώσσα είναι τόσο χαμηλό που ακόμη και σε μικρά παιδιά είναι αδύνατον να χρησιμοποιηθεί
• Η προσωπικότητα του θεωρήθηκε ότι δεν είναι αρμόζουσα για εκπαιδευτικό

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν και νέοι καθηγητές χωρίς διδακτική εμπειρία που είναι εξαιρετικοί στην τάξη. Αυτοί όμως θα έχοουν σίγουρα παρακολουθήσει κάποιο ειδικό σεμινάριο διδακτικής... Όσο και να πιστεύουμε την θεωρία του "ταλέντου", η εκπαίδευση θέλει και ειδικές γνώσεις που και το μεγαλύτερο ταλέντο να έχει κανείς, είναι αδύνατο να τις έχει χωρίς ειδικές σπουδές.

Ειδικά για τα πολύ μικρά παιδιά:
Τα πολύ μικρά παιδιά είναι και η δυσκολότερη ηλικία και η πιο απαιτητική στον τομέα της προετοιμασίας.

Κι όμως, τα περισσότερα φροντιστήρια "πετάνε" τους πιο νέους, άπειρους και, φυσικά, πιο φτηνούς καθηγητές σ'αυτά τα τμήματα...

Ο λόγος είναι καθαρά οικονομικός και ανταγωνιστικός.

Για να επιβιώσει ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών, πρέπει να έχει "μαγιά" - έτσι την αποκαλούν μεταξύ τους - και αυτή η μαγιά είναι τα μικρά παιδάκια στις προκαταρκτικές τάξεις

Για να γραφτούν, πρέπει να μην πάνε κάπου αλλού. Για να μην πάνε κάπου αλλού, τα δίδακτρα πρέπει να είναι τόσο χαμηλά που να δελεάσουν τους γονείς

Ας μην ξενχνάμε ότι πολλά κέντρα προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ την πρώτη χρονιά

Έτσι, δεν συμφέρει ο καλά εκπαιδευμένος καθηγητής γιατί και πιο πολλά θα θέλει και θα ξοδεύει και το σχολείο με απαιτήσεις για κάρτες, παιχνίδια, χρώματα, και διάφορα εποπτικά μέσα τα οποία θα θεωρεί άπαραίτητα για το μάθημά του...

Μήπως είναι καιρός να γίνουμε όλοι πιο επαγγελματίες και να μην έχουμε εκπαιδευτικούς που βρίσκονται στον κλάδο γιατί ήταν η πιο εύκολη λύση; Τουλάχιστον στο ιδιωτικό τομέα έχουμε την επιλογή!

Συνεχίζεται.....

Παρακαλώ σχολιάστε! Εσείς είχατε τέτοιες εμπειρίες; 

Σχετικές δημοσιεύσεις

1. Πως να Διδάσκετε Αγγλικά χωρίς να μαθαίνουν οι μαθητές σας - 1
2. Companions - An aid, a crutch or a snag?
3. Πόσα Βιβλία για να μάθει κανείς Αγγλικά;